De stichting Managing Public Space groeit. Niet alleen in omvang en zichtbaarheid, maar ook in ambitie. Onlangs is het bestuur versterkt met vier nieuwe leden, professionals die zich met hoofd én hart inzetten voor het beheer van de fysieke leefomgeving – en voor de verbinding tussen praktijk en wetenschap. Dat laatste is hun ‘verbindende factor’: ieder zet zich op zijn eigen manier in voor een vorm van verbinding. Wie zijn ze, wat drijft hen en wat willen ze bereiken in hun bestuursperiode? Maak hier kennis met Koen van Es.
1. Vertel iets over jezelf
‘Ik werk bij Don Bureau (part of Kader Group), een advies- en ingenieursbureau voor de publieke sector. Daar leid ik de organisatie van 35 professionals die adviseren op het gebied van assetmanagement, duurzaamheid en samenwerking binnen de infrastructuur en openbare ruimte – vooral voor opdrachtgevers als Rijkswaterstaat, gemeenten, provincies en waterschappen. Ik werk er inmiddels zo’n acht jaar en heb zelf een bedrijfskundige achtergrond.’
2. Wat zijn je rol en taken binnen het bestuur?
‘Ik ben secretaris van het dagelijks bestuur en beheer de portefeuille sponsoring. Dat betekent: contact houden met onze bestaande sponsoren én actief nieuwe partners aantrekken. Daarnaast houd ik me bezig met communicatie en probeer ik structuur aan te brengen binnen de organisatie. We zitten in een fase van professionalisering, en daar draag ik graag aan bij.’
3. Welke kwaliteiten breng je in?
‘Verbinding en overzicht. Ik verbind organisaties aan MPS, maar ook sponsoren onderling en met de stichting. Tegelijk zorg ik voor structuur – één verhaal, één plek voor documenten, duidelijkheid. Dat helpt mij om m’n werk goed te doen, maar ook het bestuur als geheel om verder te groeien.’
4. Wat wil je de komende vier jaar bereiken en wat vind je belangrijk?
‘Ik hoop dat MPS over vier jaar een gevestigde naam is, waar niemand in het beheer omheen kan. Geen nicheclub meer, maar echt een landelijk instituut. En misschien moeten we ook samenwerken met andere universiteiten en hogescholen. Daarnaast zie ik het als onze verantwoordelijkheid om jongeren enthousiast te maken voor het vakgebied. We moeten de publieke ruimte óók voor toekomstige generaties aantrekkelijk houden – en dat begint bij goed onderwijs en zichtbaarheid.’
5. Wat is jouw favoriete openbare ruimte?
‘Het speeltuintje om de hoek, in mijn eigen wijk in Bergen op Zoom. Mijn kinderen zijn elf, twee en bijna één en voornamelijk de kleintjes genieten daar volop. Er staan bloeiende bomen, een wipwap, een glijbaan – alles wat ze nu nodig hebben. Voor mij is het een plek van rust, verbinding en buiten zijn. Heel eenvoudig, maar ontzettend waardevol.’
